Dziecko niepełnosprawne w rodzinie
Dzieckoniepełnosprawne w rodzinie i przedszkolu
Narodziny dziecka są przeważnie wielkim wydarzeniem i wielka radością dla całej rodziny. Każdy rodzic pragnie, aby jego dziecko było zdrowe, niestety los czasem szykuje nam różne niespodzianki.
Jeżeli urodzi się dziecko niepełnosprawne, jest to wielkim szokiem dla najbliższych. Serca rodzicielskie zamiast być przepełnione radością i miłością są pełne leków i obaw o los dziecka. Bycie rodzicem dziecka niepełnosprawnego nie jest rzeczą łatwą ani prostą, ponieważ staje on przed wieloma trudnymi sytuacjami opiekuńczo-wychowawczymi. Urodzenie się niepełnosprawnego dziecka wpływa istotnie na wszystkie sfery życia rodzinnego i na wszystkich jej członków.
Wychowanie dziecka niepełnosprawnego w domu powinno odbywać się w podobny sposób jak wychowanie dziecka zdrowego. Nadmierna troskliwość rodziny ogranicza u dziecka możliwość rozwoju czynnej samodzielności i niezależności. Należy takiemu dziecku stawiać wymagania i powierzać pewne obowiązki odpowiednie do jego wieku oraz stopnia niepełnosprawności. Bardzo ważne jest poszanowanie każdego z członków rodziny, a więc nie wolno rodzicom nadmiernie faworyzować (często pozwala się dziecku niepełnosprawnemu na wiele więcej niż dziecku zdrowemu) dziecka upośledzonego. Dziecko niepełnosprawne musi wiedzieć, że nie wolno przeszkadzać rodzeństwu, ale i to, że jemu też nikt nie będzie przeszkadzał. Każdy człowiek pragnie uznania i akceptacji swoich najbliższych, dlatego też należy pamiętać, aby uczestnictwo w życiu rodzinnym dziecka niepełnosprawnego odbywało się na takich samych zasadach jak innych członków rodziny. Dziecko ma prawo czuć się kochane, akceptowane i mieć poczucie bezpieczeństwa. Dzięki temu dziecko niepełnosprawne ma możliwość samorealizacji i większe szanse na samodzielność w przyszłym dorosłym życiu.
Rodzice dziecka niepełnosprawnego powinni włączyć się aktywnie w życie przedszkola, aby zaangażować się we wspólny proces wychowania dziecka. Współuczestnictwo w zajęciach, uroczystościach i imprezach daje możliwość czynnej obserwacji własnego dziecka, jego zachowania wśród rówieśników. Podczas takich spotkań dzieci i dorośli uczą się współżycia ze sobą i mogą służyć sobie pomocą w różnych sytuacjach. Częste kontakty matki lub ojca dziecka niepełnosprawnego z nauczycielem dają możliwość wzbogacenia informacji o dziecku, a za tym idzie ulepszenie metod pracy wychowawczo-dydaktycznej z ich potomkiem. Rodzice powinni nawiązać porozumienie z nauczycielem w celu ustalenie priorytetów wspólnego działania i nie mogą oni zapomnieć ani na chwilę o tym, że sukces edukacji dziecka zależy w dużej mierze od ich współdziałania z placówką.
opracowała: Marzena Machlowska